3×3 Dimensionaal
15 mei t/m 20 juni in de Boterhal
Er is werk te zien in verschillende stijlen en materialen: brons, hout, metaal, keramiek, maar ook gerecycled textiel, rubber en vilt. Zo zijn er bijvoorbeeld de bronzen bloemen te zien van Alexandra Konstantinovna, de kleurige figuren van Hetty Kok en de keramiek “Kunstkijkers” van Margo Schoutsen. En heel bijzonder: ook objecten van Francisca Henneman, die zojuist de 1e prijs innovatie ontving in Tresure Island, de Internationale Textieltriënnale in St Petersburg in Rusland.
Met deze tentoonstelling schenkt De Boterhal aandacht aan het brede scala aan mogelijkheden van 3 dimensionaal werk. Zoals ook te zien bij de houtsculpturen van Marisja van Weegberg, de hoekige wand sculpturen van Joop Haring, het vilten lijnenspel van Marlies Lebesque en de abstracte werken van Roland de Jong Orlando. Acht kunstenaars met een grote verscheidenheid in achtergrond en uitingen die t/m 20 juni te zien zijn in de Boterhal te Hoorn.
Een bijzonderheid:
Het plan is dat enkele exposerende kunstenaars – als ze daartoe in de gelegenheid zijn – zo nu en dan aanwezig zijn.
Fransisca Henneman is aanwezig op 16 en 23 mei, en tijdens de afsluiting
Hetty Kok kunt u wellicht treffen op 22 mei
Roland de Jong Orlando heeft toegezegd 30 mei te komen
Marisja van Weegberg is van plan op 5 juni aanwezig te zijn
Joop Haring heeft ingetekend voor 6 juni
Margo Schoutsen is aanwezig op 15 en 29 mei, en op 12, 13 en 19 juni
Marlies Lebesque zijn aanwezig tijdens de afsluiting op 20 juni.
Het uitgangspunt van Francisca Henneman is altijd het creëren van een nieuwe beeldende vorm met hergebruikte materialen, die hierin een andere toepassing krijgen als waarvoor ze bedoeld zijn. Rechtstreeks met het materiaal in haar handen ontstaan de structuren en geeft ze vorm aan haar ideeën. En heel bijzonder: Fransisca heeft zojuist de 1e prijs innovatie gekregen in Tresure Island, de Internationale Textieltriënnale in St Petersburg in Rusland.
Een van de acht kunstenaars die nu in De Boterhal exposeren is Hetty Kok. Vele jaren werkte ze als modeontwerper en styliste. Ze ontwierp collecties voor grote winkelketens. Maar later gooide ze het roer om en volgde opleidingen tot beeldhouwer. Haar werk varieert van figuratief tot surrealistisch of abstract. Zij laat zich inspireren door Maillol, Rubens en Zadkine. Het werk dat ze tot 20 juni in de Boterhal exposeert, maakte ze tijdens de recente corona crisis. Het is abstracter en ontdaan van overbodige elementen. In die saaie periode werd ze blij van kleuren.
Het werk van Roland de Jong Orlando geniet internationale bekendheid. Zijn fascinatie met systemen, patronen, regels en het creatieve gebied tussen wiskunde en esthetiek is duidelijk zichtbaar in zijn beelden. Ritme, harmonie en innerlijke progressie zijn daarbij van groot belang. Zijn sculpturen (veelal in Cortenstaal) zijn opgebouwd uit modules, die hij volgens een bepaald plan produceert, bijv. door het systematisch veranderen van de zaaghoek.
Overbrugging in Wolkenwit, dat is de titel van het werk van Marisja van Weegberg. Overbruggen, en dat wat niet op elkaar aansluit verbinden. Vanuit eenheidsbewustzijn kun je de tegenstellingen anders ervaren. “Jij bent Mij.” We staan met alles in verbinding, laat zij weten.
Joop Haring introduceert zichzelf met: “De onbenoembare poëzie van het ‘waarnemen’. De magie van het kijken en ontdekken. Die magie tonen, dat is wat ik met mijn beelden en tekeningen wil bereiken naar de kijker. Reizen, ervaringen opdoen, ideeën vastleggen, uitwerken in nieuwe sculpturen en tekeningen. Door de tijd heen (al 35 jaar) is dit mijn werkmethode geworden.”
Margo Schoutsen studeerde af op tekenen en schilderen, en zij is later de kant van de keramiek opgegaan. De 2 afgelopen jaren heeft zij gewerkt aan een beeldenserie ‘De Kunstkijkers’. Die serie is ontstaan uit waarnemingen in musea. Margo keek niet alleen naar de kunst die werd tentoongesteld, maar ook naar de bezoekers. Op terrasjes zit je vaak naar mensen te kijken, en het intrigeerde haar dat je in een museum nauwelijks aandacht schenkt aan de mensen om je heen.
Margo heeft dat wel gedaan. Zorgvuldig probeert zij de uitdrukkingen en houdingen van de naar kunst kijkende mensen te pakken in klei. Door te werken met klei doet ook het materiaal mee, wat soms ook een koddige houding veroorzaakt. De beelden zijn geheel of deels geglazuurd, ook om de anonimiteit van de bezoekers uit te drukken.
De Russische kunstenares Alexandra Konstantinovna is gefascineerd door de mens met zijn emoties, zijn vallen en opstaan in alle mogelijke situaties. Het leven speelt in het heden, maar wordt bepaald door het verleden. De toekomst ligt niet vast; het verleden is de herinnering. Het werk van Alexandra grijpt terug op die voorbije periode, die ze benadert vanuit het gevoel van nu. De kunstenares probeert het volle leven te vangen in al zijn facetten.
Marlies Lebesque beschrijft hoe persoonlijke ervaringen en gedachten over de samenleving de basis vormen voor haar visualisatieproces. Dat kan dan leiden tot statements als ‘De Leegte Beschrijven.’ De leegte die het gevolg is van secularisering, verlies van gemeenschappelijke waarden, met individualisme en nihilisme tot gevolg. Het vormgeven van zo’n abstract begrip als ‘Leegte’ is een zoektocht naar beelden. Maar, meldt ze: “Sinds kort zie ik de Leegte niet meer als een verlies aan moraal of zingeving. Ik omarm de Leegte [Embracing emptiness] als een beloftevol nieuw begin. Een omwikkelde bundel leegte, een tastbare wikkel pakt de leegte in. Het gebaar van ‘omarmen’ is omgezet in een beeldvorm.