Rianne legt de schoonheid van de vergankelijkheid bloot.
Ze fotografeert organische vormen uit de natuur die vaak onopgemerkt blijven, maar onder haar aandachtige blik een bijna magische aanwezigheid krijgen.
De beelden lijken oerindrukken van de natuur vast te leggen. Elk object lijkt tot leven te komen. Rianne legt niet het uiterlijk vast, maar de geest van het onderwerp, niet de realiteit, maar de sfeer en schoonheid. Haar werk is sensueel, expressief en sterk intuïtief. Mensen hebben de neiging haar werk te voelen, ze willen het aanraken.
Kenners prijzen haar werk om de uitgebalanceerde verhouding tussen licht en donker en de emotionele intensiteit die het oproept. Haar beelden nodigen uit tot vertraging en verwondering, ze raken, zonder opdringerig te zijn.
Met haar serie ‘Wonderlijk’ won ze erkenning als finalist bij zowel FEP Awards als DuPho SO Awards. De jury omschreef de serie als confronterend. De beelden voelen ongemakkelijk door zowel de vorm als de beweging, en dat is precies wat ze krachtig maakt. Ze ogen haast getekend, alsof ze met grafietpotlood zijn opgebouwd, dat voegt een kunstvorm toe. Je zoomt in en ziet alles, het zit in de details. De serie nodigt uit om je fantasie erop los te laten.
Rianne legt de schoonheid van de vergankelijkheid bloot.
Ze fotografeert organische vormen uit de natuur die vaak onopgemerkt blijven, maar onder haar aandachtige blik een bijna magische aanwezigheid krijgen.
De beelden lijken oerindrukken van de natuur vast te leggen. Elk object lijkt tot leven te komen. Rianne legt niet het uiterlijk vast, maar de geest van het onderwerp, niet de realiteit, maar de sfeer en schoonheid. Haar werk is sensueel, expressief en sterk intuïtief. Mensen hebben de neiging haar werk te voelen, ze willen het aanraken.
Kenners prijzen haar werk om de uitgebalanceerde verhouding tussen licht en donker en de emotionele intensiteit die het oproept. Haar beelden nodigen uit tot vertraging en verwondering, ze raken, zonder opdringerig te zijn.
Met haar serie ‘Wonderlijk’ won ze erkenning als finalist bij zowel FEP Awards als DuPho SO Awards. De jury omschreef de serie als confronterend. De beelden voelen ongemakkelijk door zowel de vorm als de beweging, en dat is precies wat ze krachtig maakt. Ze ogen haast getekend, alsof ze met grafietpotlood zijn opgebouwd, dat voegt een kunstvorm toe. Je zoomt in en ziet alles, het zit in de details. De serie nodigt uit om je fantasie erop los te laten.